زهرا میدانی؛ محمد امین عصاری؛ سید غلامعباس موسوی؛ علی عطایی اندزق
دوره 14، شماره 5 ، دی 1396، ، صفحه 187-193
چکیده
مقدمه: امنیت سیستم شامل مجموعه‌ای از حفاظت‌های امنیتی مرتبط با نرم‌افزار، سخت‌افزار، کارکنان و سیاست‌های سازمانی می‌باشد که از سیستم‌های اطلاعاتی در برابر تهدیدات داخلی و خارجی محافظت می‌کند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی امنیت سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی HIS (Hospital Information Systems) در سه حوزه امنیت مدیریتی، فیزیکی و فنی انجام شد.روش ...
بیشتر
مقدمه: امنیت سیستم شامل مجموعه‌ای از حفاظت‌های امنیتی مرتبط با نرم‌افزار، سخت‌افزار، کارکنان و سیاست‌های سازمانی می‌باشد که از سیستم‌های اطلاعاتی در برابر تهدیدات داخلی و خارجی محافظت می‌کند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی امنیت سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی HIS (Hospital Information Systems) در سه حوزه امنیت مدیریتی، فیزیکی و فنی انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع کیفی- توصیفی و جامعه پژوهش شامل چهار بیمارستان آموزشی دولتی از مناطق مختلف کشور بود که هر کدام HIS متفاوتی داشتند. داده‌ها با استفاده از چک‌لیستی مشتمل بر 134 سؤال جمع‌آوری گردید. به منظور طراحی چک‌لیست، ابتدا معیارهای امنیتی لازم از روی استانداردهای امنیتی شناسایی و سپس الزامات امنیت HIS با استفاده از تکنیک Delphi اصلاح شده در سه حیطه امنیت مدیریتی، فیزیکی و فنی تعیین شد. پاسخ هر یک از سؤالات چک‌لیست به صورت بله (نمره 1) و خیر (نمره صفر) در نظر گرفته شد. سطوح امنیتی HIS نیز از صفر تا 100 درصد و در پنج سطح خیلی پایین تا خیلی بالا تعیین گردید. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی مانند فراوانی و درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: امنیت مدیریتی HIS در بیمارستان‌های مورد بررسی با 8/31 درصد و امنیت فیزیکی با 0/25 درصد در سطح پایینی قرار داشت. امنیت فنی HIS نیز در بیمارستان‌ها با 6/42 درصد، در سطح متوسطی بود.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر با آشکار ساختن نقاط ضعف امنیت HIS، بستر مناسبی را برای مدیران بخش‌های مدیریت اطلاعات سلامت و فن‌آوری اطلاعات بیمارستان‌ها فراهم می‌آورد تا در زمینه تدوین خط‌مشی‌ها، آموزش کاربران، کنترل دسترسی، مدیریت خطر و سایر ابعاد استانداردهای مدیریتی و فیزیکی اقدامات اصلاحی مناسبی را اجرا نمایند.
مهرداد فرزندی پور؛ زهرا میدانی؛ حسین ریاضی؛ منیره صادقی جبلی
دوره 11، شماره 3 ، شهریور 1393، ، صفحه 293-307
چکیده
مقدمه: نظر به محدود ماندن سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی کشورمان بر روی فعالیت‌های سیستم اطلاعات بیمارستانی نسل‌های اولیه ضروری است این سیستم‌ها با تأکید بر بهبود کیفیت مراقبت وارد موج جدیدی شوند. بنابراین این مطالعه با هدف طراحی الزامات بهبود کیفیت و ایمنی بیمار در سیستم اطلاعات بیمارستانی صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی ...
بیشتر
مقدمه: نظر به محدود ماندن سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی کشورمان بر روی فعالیت‌های سیستم اطلاعات بیمارستانی نسل‌های اولیه ضروری است این سیستم‌ها با تأکید بر بهبود کیفیت مراقبت وارد موج جدیدی شوند. بنابراین این مطالعه با هدف طراحی الزامات بهبود کیفیت و ایمنی بیمار در سیستم اطلاعات بیمارستانی صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی و از نوع پژوهش‌های کاربردی بود که در سال 1391 خورشیدی در 15 بیمارستان تابعه دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی و اصفهان انجام گرفت. ابتدا مطالعات کتابخانه‌ای و جستجوی اینترنتی انجام گرفت و بر اساس آن راهنما و پرسشنامه نیمه‌ساخت‌یافته‌ای تهیه و در اختیار 5 نفر از خبرگان مرحله اول قرار گرفت. سپس بر اساس جمع‌بندی نظرات خبرگان مرحله اول، پرسشنامه نهایی در قالب 25 سؤال بسته با امتیازدهی لیکرت تهیه شد، روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوی و پایایی آن از طریق آزمون- بازآزمون تأیید شد و با مراجعه حضوری به نظرسنجی صاحب‌نظران مرحله دوم گذاشته شد.پاسخ‌ها از 4-0 نمره‌دهی شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد و الزاماتی که میانگین نمره نهایی آن‌ها 3 و بالاتر بود مورد تأیید نهایی قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین نمره تمامی الزامات تعیین شده بالاتر از 3 بود. تمام صاحب‌نظران نیاز به وجود الزام هشدار موارد غیر‌طبیعی نتایج آزمایش‌ها، 8/94درصد ارائه دستورالعمل‌های بالینی و 7/94 درصد ارائه هشدار در موارد عدم همخوانی اقدامات تجویز شده با پارامترهای فیزیولوژیکی و ارائه تشخیص افتراقی بر اساس علائم بالینی بیمار در سیستم اطلاعات بیمارستان را تأیید کردند. نتیجه‌گیری: کلیه الزامات پیشنهادی مدل اولیه مورد تأیید قرار گرفت و براساس نظرات خبرگان مواردی نیز به آن افزوده شد. لذا استفاده از این مدل جهت ارزیابی و انتخاب سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی توصیه می‌شود. واژه‌های کلیدی: بهبود کیفیت؛ ایمنی بیمار؛ سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی؛ حاکمیت بالینی
